ԲԱՑԱԲԱՐՁՈՒԹԻՒՆ ԲԱՑԱԲԱՐՁՈՒՄՆ. Ի բաց բարձումն (իրօք կամ մտօք).
Ի բառնալ թուոցն բացաբարձութեան յեղանակելով իսկ միահամուռ բացաբարձական թուոցն. (Շիր.։)
Դիր գոլ գերագոյականն էի զեղականացն բացաբարձումն. (Մաքս. եկեղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բացաբարձումն | բացաբարձմունք |
| accusatif | բացաբարձումն | բացաբարձմունս |
| génitif | բացաբարձման | բացաբարձմանց |
| locatif | բացաբարձման | բացաբարձմունս |
| datif | բացաբարձման | բացաբարձմանց |
| ablatif | բացաբարձմանէ | բացաբարձմանց |
| instrumental | բացաբարձմամբ | բացաբարձմամբք |